Het vrijzetten van de zalving (Deel 6)
Echtheid. Het is een groot punt in het Koninkrijk van onze God. Zoals ik al vele malen heb gezegd, het gaat allemaal om de conditie van ons hart. Voor God zijn wij net als glas, en dan heb ik het niet over glas in lood, maar over transparant glas. Hij kijkt dwars door ons heen. Hij ziet onmiddellijk de conditie van ons hart en de ware motivaties die daarin leven. Zelfs voordat we denken of handelen kent Hij de ware intenties van ons hart. Er is geen enkele wijze waarop Hij voor de gek gehouden kan worden. De enige die we echt voor de gek houden is onszelf.
Zoals we weten gaat aanbidding helemaal over relatie. Het gaat over het eren en liefhebben van onze God, over het raken van Zijn hart vanuit de diepten van onze harten. Hoe meer onze relatie groeit, hoe dichter we bij Hem leven, hoe dichter we in en met Zijn Woord leven. Het is een proces van sterven aan onszelf en van Hem alles maken in onze levens. Zoals ik al eerder zei is dat een proces, niet iets dat we even in 5 minuten doen. Maar we kunnen op dat punt komen. Stap voor stap. We groeien in autoriteit en beklimmen Zijn heilige berg door een intieme relatie met Jezus te hebben en door in Zijn Woord te blijven, terwijl we alle geheimen leren die Hij aan ons wil openbaren. Wanneer het de intentie van ons hart is om een intieme en diepe relatie met Hem te hebben en om meer van Zijn Woord te leren kennen, dan heeft ons hart de juiste conditie om verder te groeien. Laat me nogmaals zeggen dat God niet van ons verwacht dat we onszelf foutloos en zonder zonde aan Hem presenteren. Hij weet dat we niet zonder fouten en zonder zonden zijn. Maar Hij verwacht wel van ons dat we echt en oprecht zijn. De verandering die plaats moet vinden is iets dat we samen met Jezus kunnen doen. Laten we, met dat in gedachten, verder gaan met ons onderwerp: De zalving.
Ik ben in kerkdiensten geweest waar geen zalving was, waar een beetje zalving was en waar heel veel zalving was. Persoonlijk heb ik lange tijd geloofd dat de zalving werd vrijgezet of niet werd vrijgezet vanwege de zalving die wel of niet op de (aanbiddings)leiders rustte. Maar later kwam ik erachter dat die theorie niet klopte, aangezien ik duidelijk de zalving heb ervaren, terwijl de (aanbiddings)leider slechts zijn religieuze programmatje afliep. En ik heb weinig zalving ervaren terwijl de (aanbiddings)leider toch zeker wel gezalfd was. Tot zover die theorie dus. Maar wat is dan het verschil en hoe werkt het dan wel?
Gij echter hebt een zalving van de Heilige en gij weet dat allen.
1 Johannes 2:20
Helaas is dit weer niet helemaal goed vertaald. Het stukje “en gij weet dat allen” moet zijn “en gij hebt alles waargenomen” of “gij weet alle dingen”. Het spreekt dus over ervaring en kennis. Het komt hier dus weer neer op “weten”. Het kennen van God en het kennen van Zijn Woord (wat feitelijk hetzelfde is). Wanneer we groeien in onze relatie met God en in het kennen van Zijn Woord, dan groeien we in autoriteit en leren we hoe dit te gebruiken. Als onderdeel van dat proces staat God toe dat we in ons leven door bepaalde lessen gaan. Met alles wat we leren en met ieder geestelijk niveau dat we bereiken, neemt onze autoriteit toe. Samen met die autoriteit komt ook de zalving. Het bereiken van een geestelijk niveau is verbonden met het kennen en begrijpen van Zijn Woord. Het gedeelte “begrijpen” is de sleutel hier. Het is God Die Zijn geheimen openbaart aan hen die oprecht zoekende zijn (Mat. 7:7). Op het moment dat we iets weten en begrijpen, dan kunnen we het niet “ontweten”. Dat betekend dat de zalving blijvend is, zelfs wanneer we op een later moment terugvallen.
Na verloop van tijd nu bracht Kaïn van de vruchten der aarde aan de Here een offer; ook Abel bracht er een van de eerstelingen zijner schapen, van hun vet; en de Here sloeg acht op Abel en zijn offer, maar op Kaïn en zijn offer sloeg Hij geen acht. Toen werd Kaïn zeer toornig en zijn gelaat betrok. En de Here zeide tot Kaïn: Waarom zijt gij toornig en waarom is uw gelaat betrokken? Moogt gij het niet opheffen, indien gij goed handelt? Doch indien gij niet goed handelt, ligt de zonde als een belager aan de deur, wiens begeerte naar u uitgaat, doch over wie gij moet heersen.
Genesis 4:3-7
Opnieuw spreekt het hier duidelijk over de conditie van het hart. Vanaf de buitenkant zag het er allemaal hetzelfde uit. Maar God is Degene Die de harten en gedachten doorzoekt (Openbaring 2:23). Wat Hij zag in het hart van Kain was alles behalve aangenaam. Daarom weigerde Hij zijn offer. Tevens zien we nog een andere voorwaarde en dat is “goed handelen”. Het goede handelen is iets dat voortkomt als een vrucht van wat er in onze harten leeft. Als de conditie van het hart juist is, dan zullen de juiste vruchten spoedig volgen.
Zij echter lasteren al wat zij niet kennen en in hetgeen zij, gelijk de redeloze wezens, van nature weten, ligt hun verderf. Wee hun, want zij zijn de weg van Kaïn opgegaan, zij zijn voor de verleiding van een Bileamsloon bezweken en door het verzet van een Korach ten onder gegaan.
Judas 1:10-11
Opnieuw een voorbeeld van het hart. In Matteüs 12:34 zegt Jezus duidelijk dat dat wat we spreken voortkomt uit het hart. Dus dat wat we spreken is een resultaat van wat er in ons leeft. Door ons spreken kunnen we onszelf opbouwen of afbreken. Wanneer ons hart niet juist is, dan verderven we onszelf en zijn onze offers waardeloos voor God, zoals Jezus aangeeft in Matteüs 15:8-9. We weten dat wij geen brandoffers meer hoeven te brengen, vanwege wat Jezus heeft gedaan op Golgotha. Maar er is een soort offer dat nog steeds van toepassing is, en dat is het offeren van onszelf en onze lichamen in aanbidding en verering.
Laat mijn gebed als reukoffer voor uw aangezicht staan, het opheffen van mijn handen als avondoffer.
Psalm 141:2
Wanneer we het verhaal van David lezen, de persoon die deze psalm heeft geschreven, dan zie we een man die niet bepaald perfect was. Maar wat hij wel had was een hart dat uitging naar God. Dat is de voornaamste reden waarom hij zoveel in de Bijbel wordt genoemd. God is echt niet onder de indruk van al de grote dringen die we doen, noch van de posities die we bekleden. Maar Hij is wel werkelijk onder de indruk en geraakt door een oprecht hart dat naar Hem uitgaat. God kan alle dingen doen, maar datgene wat Hij niet kan doen is het weigeren van een oprecht hart dat naar Hem uitroept. Hoe kan een Vader Zijn Eigen zoon of dochter weigeren? Hij heeft dat eenmaal in de geschiedenis moeten doen, toen Zijn eniggeboren Zoon stierf aan het kruis. Ik heb me altijd proberen voor te stellen hoe dat geweest moet zijn voor de Vader, die op Zijn troon zat en die moest toekijken hoe er allerlei kwade dingen aan Zijn Zoon werden aangedaan. Ik kan me voorstellen hoe Hij alle kracht heeft moeten gebruiken om niet in te grijpen. Ik geloof dat het enige wat in staat was om God tegen te houden om in te grijpen, zijn liefde voor de mensheid was. Daarom deed Hij een stap terug en accepteerde het offer van Zijn Zoon, Jezus Christus, Yeshua HaMashiach, als een meer dan acceptabel offer en een lieflijke geur. Dat is wat ware liefde is.
Weest dan navolgers Gods, als geliefde kinderen, en wandelt in de liefde, zoals ook Christus u heeft liefgehad en Zich voor ons heeft overgegeven als offergave en slachtoffer, Gode tot een welriekende reuk.
Efeziërs 5:1-2
Datgene dat is staat is om een ‘welriekende geur’ te produceren voor de Vader, wanneer we onszelf offeren in aanbidding, is een oprecht hart dat naar Hem uitgaat. Alleen dan is het een offer dat acceptabel voor Hem is en dat door Hem geaccepteerd wordt. In alle andere gevallen zal Hij het niet respecteren of accepteren, net zoals bij Kain. God wil alleen dat wat echt is. Als onze aandacht, toewijding en aanbidding voor Hem niet echt zijn, dan is het niet acceptabel voor Hem. Maar wanneer het echt en oprecht is, dan zal het zijn als een lieflijke geur, wat de zalving zal vrijzetten.
En het zal te dien dage geschieden, dat hun last van uw schouder afglijden zal en hun juk van uw hals, ja, het juk zal vernietigd worden op uw schouder.
Jesaja 10:27
In de Nederlandse vertaling heeft men hier een stukje achterwege gelaten. In de brontekst staat er nog iets achter, namelijk: “vanwege de zalving”. Liederen die geboren worden vanuit een oprechte hart tot hart ontmoeting met Jezus, zijn gezalfde liederen. Liederen die niet gezalfd zijn, maar vanuit een oprecht hart worden gezongen, worden gezalfde liederen. Maar wanneer een gemeente gezalfde liederen zingt, zonder oprechtheid, zonder een hart dat echt naar Hem uitgaat, dan wordt niets van die zalving vrijgezet. Helaas heb ik meerdere van dat soort kerkdiensten meegemaakt, waar mensen slechts een show op het podium op stonden te voeren, zelfs tot het punt waar de aanwezigheid van de Heilige Geest werd geïmiteerd. Tegelijk waren de glorie en de zalving van God ver te zoeken. Toch heb ik ook kerkdiensten meegemaakt waar ze (in mijn ogen) oude en stoffige liederen zongen, maar wel vanuit een oprecht hart, en waar de zalving duidelijk was vrijgezet en de glorie van God aanwezig was. Het heeft helemaal niets te maken met welke liederen we zingen, hoe goed we kunnen optreden, hoe goed we onze instrumenten beheersen of hoe goed we kunnen zingen. Het heeft alles te maken met de conditie van ons hart. Dat is het enige wat het hart van God raakt en wat ervoor zorgt dat de zalving wordt vrijgezet.